Goethe werd al geïnspireerd door Hafiz en schreef zo zijn West-östliche Diwan.
Zelf heb ik een bundel met gedichten van deze Perzische dichter uit de veertiende eeuw
een jaar geleden aangeschaft. Dat was in de tijd dat ik een aantal contra-gedichten schreef t.o.v. oude Chinese, Perzische en Arabische poëzie.
Ik gaf die historische poëzie een modern jasje, en ik mag zeggen dat was leuk om te doen.
Vorige week kwam ik zijn naam tegen tijdens een uitzending over de Afghaanse militair leider Massoud.
Massoud was het doelwit van een zelfmoordaanslag, die plaatsvond in Afghanistan op 9 september 2001, twee dagen voor de aanvallen van 11 september op de Verenigde Staten.
( meer daarover valt te lezen op o.a. wikipedia)
Een van zijn naaste medewerkers was daarbij, raakte in coma, maar overleefde het wel.
Hij vertelde dat Massoud ( diens moedertaal Perzisch is) bijna elke avond poezie las van Hafiz en kon uit zijn hoofd ook zo werken voordragen.
Zelf vind ik dit vertaald vers van Hafiz opvallend, omdat het qua geloof zoveel universeler is dan dat ik had verwacht van iemand met een zo duidelijke Islamitische achtergrond; het overdenken waard:
Van God heb ik zoveel geleerd
Dat ik me niet langer meer
Beschouw als een Christen, een Hindoe,
een Moslim, een Boeddhist of een Jood.
De Waarheid heeft zoveel genereus met me gedeeld
Dat ik mij niet langer meer
Beschouw als een man, een vrouw, een engel
Of zelfs een ziel zo naakt.
De Liefde is zo hecht met Hafiz bevriend geraakt
Dat zij tot as is vergaan en mij heeft bevrijd
Van iedere notie en voorstelling
Waarmee mijn geest zich ooit heeft vermeid
Bron en subbron via http://nl.wikipedia.org/wiki/Hafiz